لَیْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَکُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَٰکِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِکَةِ وَالْکِتَابِ وَالنَّبِیِّینَ وَآتَى الْمَالَ عَلَىٰ حُبِّهِ ذَوِی الْقُرْبَىٰ وَالْیَتَامَىٰ وَالْمَسَاکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَالسَّائِلِینَ وَفِی الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّکَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا ۖ وَالصَّابِرِینَ فِی الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِینَ الْبَأْسِ ۗ أُولَٰئِکَ الَّذِینَ صَدَقُوا ۖ وَأُولَٰئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ

نیکی، این نیست که (به هنگام نماز)، روی خود را به سوی مشرق یا مغرب کنید؛ (و تمام گفت و گوی شما، درباره قبله و تغییر آن باشد؛) بلکه نیکو کار کسی است که به خدا و روز واپسین و فرشتگان و کتاب خدا و پیامبران، ایمان آورده؛ و مال خود را، با همه‌ی علاقه‌ای که به آن دارد، به خویشاوندان و یتیمان و مستمندان و واماندگان در سفر و سائلان و بردگان، انفاق می‌کند؛ و نماز را بر پا می‌دارد و زکات را می‌پردازد؛ و (همچنین) کسانی که به عهد خود -  به هنگامی که عهد بستند - وفا می‌کنند؛  و در برابر سختی ها و زیان ها و هنگام جنگ، استقامت می‌ورزند؛ اینها کسانی هستند که راست می‌گویند؛ ( و گفتار و کردارشان با اعتقادشان هماهنگ است؛) و اینها پرهیزکارانند.

پ.ن:

واقعا نمیتونم با کلمه‌ها و تایپ کردن مقدار عشق و علاقه‌م رو به آیه ۱۷۷ بقره بگم... فقط همینقدر میتونم بگم که از ته ته ته ته قلبم دلم میخواد جوری زندگی بکنم بتونم تمام اونی بشم که این آیه ازم خواسته... و مسلما هدف آسونی نیست...نمیدونم چقدر قراره عمر کنم و چقدر میتونم تلاش کنم واسه‌ی اینکه شخصیت ضعیف و پر عیب و نقصم رو اونقدری خوب کنم که حکمت خدا رو توی زندگیم فراموش نکنم، توکل رو فراموش نکنم، غرق وابستگی های مسخره نشم، ولی میخوام تمام سعیم رو بکنم و باور داشته باشم که یه روزی بهش میرسم :)