۱۵ دی ۹۶
شاید باورش سخت باشد ولی آدم‌ها طوری فراموشمان می‌کنند که گویی هرگز وجود نداشته‌ایم.
+کلی نوشتم و نوشتم آخرش دیدم همین یه جمله کافیه :)
دیدگاه (۴)
جمعه ۱۵ دی ۹۶ , ۰۱:۵۴
سولانژ ...
دقیقا همینه ... ادم ها ... این موجودات عجیبِ غریب ما را فقط برای وصله زدن به تکه پاره هاشان می خواهند ...
کاش حداقل مثل وصله ها به هم دوخته می‌شدیم.
شنبه ۱۶ دی ۹۶ , ۱۱:۰۴
خرگوشک :)
اوهوم :)
منم تجربه ی این حس یه عالمه نوشتن و آخرش جایگزین چند جمله ی کوتاه جای متن طولانیمو داشتم..
:)♡
دوشنبه ۲۵ دی ۹۶ , ۱۷:۲۲
🍁 غزاله زند
گاهی خودمون هم اینجوری رفتار میکنیم! امان از این آدما!حتیِ خودِ آدممون! :)
موافقم! :)
پشت آبشار
حتی اگر تمام طول شب را گریسته باشی، باز هم دمیدن صبح برایت نشاط آور خواهد بود
از پشت یه آبشار بلند براتون می نویسم!
